ﺑـــﺎﻻﺧــﺮﻩ ﯾـــﺎﺩ ﻣـــﯿﮕــﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﯾﮏ ﺩﻭﺳـــﺘــﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺳــﺎﺩﻩ ،
ﺑــﺮﺍﯼ ﺩﻟــﺖ ﯾـﮏ ﺧــﯿـﺎﻝ ﺭﻧـﮕﺎﺭﻧـﮓ ﻧـﺒﺎﻓـﯽ . . .
ﮐﻪ ﺭﺍﺑـﻄـﻪ ﯾـﻌـﻨﯽ ﺑـﺎﺯﯼ ﻭ ﺍﮔـﺮ ﺑـﺎﺯﯾـﮕﺮﯼ نکنی ﻣﯽ ﺑـﺎﺯﯼ !
ﻭﻗـﺘﯽ ﺑـﺎﺩ ﻣﯽ ﺁﯾـﺪ ﺑـﺎﯾـﺪ ﮐـﻼﻫـﺖ ﺭﺍ ﺳـﻔـﺖ ﺑـﭽـﺴـﺒﯽ ،
ﻧـﻪ ﺑـﺎﺯﻭﯼ ﺑـﻐـﻞ ﺩﺳـﺘﯽ ﺍﺕ ﺭﺍ . . .
ﺭﻭﺯﯼ ﻣﯿـﻔـﻬـﻤﯽ ﺩﺭ ﺍﻧـﺘـﻬـﺎﯼ ﻫـﻤـﻪ ﯼ ﮔــﭗ ﺯﺩﻥ ﻫـﺎﯼ ﺩﻭﺳـﺘﺎﻧـﻪ ،
ﺑـﺎﺯ ﻫـﻢ ﺗـﻨـﻬـﺎﯾـﯽ . . .
ﻭ ﺍﯾــﻦ ﻫﻤـﺎﻥ ﻟـﺤـﻈــﻪ ﺍﯼ ﺳـﺖ ﮐـﻪ ﻫﻤـﻪ ﭼـﯿــﺰ ﺭﺍ ﺑـﯽ ﭼـــﻮﻥ ﻭ ﭼــﺮﺍ مـیـپـذیــری
ﺑـﺎ ﺭﻭﯾــﯽ ﮔـﺸﺎﺩﻩ ﻭ ﻟـﺒـﺨــﻨﺪﯼ ﮐـﻪ ﺩﯾـﮕــﺮ ،
ﺧــﻮﺩﺕ ﻫـﻢ ﻣﻌﻨــــــﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﻧـــــﻤـــﯽﺩﺍﻧـــﯽ !
.
.
.
داغــــــــونـم !
بـه نـفـس هـای خــستـــــه ایـن " گــــــــــــــــرگ " نـگاه نکـن . . .
دنیــــــــا را بــرای کـسی دریـــدم ،
کــه مـــــــرا بـه " سـگـی " فــروخـــت . . . !!!
|
امتیاز مطلب : 3
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1